Główne cele artykułu to po pierwsze rekonstrukcja świata przedstawionego przez Quentina Tarantino w filmie Django (2012) oraz po drugie interpretacja wizji reżysera w odniesieniu do kontekstu.
Autor równolegle pokazuje nam dwa – a właściwie trzy – miejsca. Aleksandrię – miasto w którym obecnie mieszka, Warszawę jako miasto swojego dzieciństwa i Warszawę pierwszej dekady tzw. „Wolnej Polski”.
