Przedmiotem zainteresowania autorki są ślady po społeczności ewangelików mieszkających w Jaworze. Społeczność ze względów politycznych i etnicznych opuściła dotychczasowe miejsce zamieszkania po zakończeniu II wojny światowej.
Ekspozycję ogląda się tak, jakby jeszcze do końca jej nie ustawiono lub już częściowo rozmontowano. To efekt rozminięcia się ambitnych koncepcji muzealników z umiejętnościami realizacyjnymi.
Autor wskazuje na co najmniej dwa zasadnicze mity-fantazmaty leżące u podstaw nowożytnej antropologii. Jego książka stanowi frapujący, drobiazgowy i jednocześnie przystępny „opis transformacji złudzenia”, które do dzisiaj umyka antropologom...
