Przedmiotem zainteresowania autorki są ślady po społeczności ewangelików mieszkających w Jaworze. Społeczność ze względów politycznych i etnicznych opuściła dotychczasowe miejsce zamieszkania po zakończeniu II wojny światowej.
Autor równolegle pokazuje nam dwa – a właściwie trzy – miejsca. Aleksandrię – miasto w którym obecnie mieszka, Warszawę jako miasto swojego dzieciństwa i Warszawę pierwszej dekady tzw. „Wolnej Polski”.
Ekspozycję ogląda się tak, jakby jeszcze do końca jej nie ustawiono lub już częściowo rozmontowano. To efekt rozminięcia się ambitnych koncepcji muzealników z umiejętnościami realizacyjnymi.
