Nasz patronat: Krakowskie Seminaria Teoretycznoliterackie "Poszerzanie pola": Postfuturyzm
Seminarium II: Postfuturyzm
17 marca 2016 r., Kraków
w godzinach 10:00 - 15:00
Wydział Polonistyki UJ
ul. Gołębia 16, 31-044 Kraków
Przyjęta formuła zakłada jednodniowe seminarium podzielone na dwie części:
1. Panel dyskusyjny, w którym 3-4 referentów zaprezentuje krótkie wystąpienia na zgłoszony wcześniej temat. Prezentacje powinny mieć charakter interpretacyjny (preferowane będą interpretacje pojedynczych utworów literackich). Ich zadaniem jest także problematyzacja zaproponowanych w zaproszeniu kategorii teoretycznych i ukazanie ich operacyjności w konkretnych „użyciach”.
2. Warsztaty, podczas których poddamy lekturze wskazane wcześniej teksty teoretyczne oraz prezentowane w panelu referaty.
Drugie seminarium z cyklu "Poszerzanie pola" poświęcone będzie tematyce postfuturystycznej.
Długie trwanie awangardy wydaje się określeniem z gruntu oksymoronicznym – w projekt awangardowy wpisane zostaje bowiem (już w pierwszym manifeście futuryzmu z 1909 roku) przekonanie o krótkotrwałości wszelkiej nowej sztuki, jej efemerycznym charakterze. Nie dziwi więc, że teoretycy, aby poradzić sobie z autonegacyjnością wystąpień artystów eksperymentalnych początku wieku, konstruują negatywistyczne teorie tego zjawiska. Poczynając od – wskazujących nihilizm oraz agonizm jako jedne z podstawowych „momentów” awangardy – klasycznych już rozpoznań Renato Poggiolego, poprzez nośną koncepcję estetyki negatywnej Theoroda W. Adorna czy ukierunkowany na zerwanie ze sztucznością sztuki i jej instytucjonalizacją projekt Petera Bürgera, aż po teorie kryzysu oraz śmierci awangardy pojawiające się w pracach Mateia Călinescu czy Paula Manna, badacze nowej sztuki próbują zdefiniować ją jako przestrzeń samozaprzeczenia, prowokowania własnej klęski. Podejmowana przez nich narracja umacnia zaś paradoksalnie nieustanną obecność awangardy zarówno w myśli teoretycznej, jak i praktyce artystycznej.
Podczas seminarium Postfuturyzm chcielibyśmy poddać dyskusji przede wszystkim zagadnienie możliwości istnienia awangardy po awangardzie: negatywnego uobecnienia jej spuścizny w myśli filozoficznej, antropologicznej czy społecznej dzisiaj. Stawiamy sobie za cel przeanalizowanie kilku – właściwych historycznej awangardzie i bezpośrednio powiązanych z futuryzmem – konceptów: apoteozy prędkości, przyszłości oraz maszyny. Pojawiają się one we współczesnej refleksji poprzez zaprzeczenie lub iterację – powrót ku gestom, formułom czy ideom awangardowym nigdy nie jest poszukiwaniem źródła, ponowieniem ani powtórzeniem. Stają się one raczej negatywnym punktem odbicia dla teorii ponowoczesnych: dromoskopii Paula Virilio, postfuturyzmu i postprzyszłości Franca ‘Bifo’ Berardiego, cyborgizacji Donny Haraway. Czy jednak teoretyczne koncepty powinniśmy wykorzystać do badania twórczości postawangardowej i w jaki sposób należy ją zdefiniować? Dlaczego mogą się one okazać użyteczne dla prowadzenia analiz wewnątrzawangardowej podejrzliwości i nurtów krytycznych (tj. dadaizmu czy ekspresjonizmu)? Czy krytyka awangardowych postulatów staje się współcześnie negacją awangardowego paradygmatu antropologicznego oraz estetycznego?
Panelistom proponujemy następujące zagadnienia:
- samozagłada awangardowego paradygmatu: koncepcje „końca sztuki”, a-sztuki czy po-sztuki, teoria śmierci awangardy (P. Mann), awangarda jako sztuka kryzysu i artystyczna tanatofilia (M. Călinescu);
- teraźniejszość w czasach skompromitowanej przyszłości: kryzys pojęcia przyszłości u Franca ‘Bifo’ Berardiego, koncepcja celularyzacji jednostki, rozszerzanie się teraźniejszości (H. Nowotny);
- rewaloryzacja konceptów futurystycznych w czasach postprzyszłościowych: teoria cyborgizacji D. Haraway, dromoskopia P. Virilio;
- iterowalność gestów awangardowych, mnogość zjawisk po-awangardowych (neoawangarda, postawangarda, transawangarda, nooawangarda, asemic writing, sztuka autodestrukcyjna, performance, neoeksperymentalizm itp.)
Dyskusja wokół zaproponowanych w referatach konkretnych praktyk interpretacyjnych zostanie połączona z wnikliwą lekturą seminaryjną czterech książek lub artykułów teoretycznych. Proponowane teksty to:
• Paul Mann, The Theory-Death of the Avant-Garde
• Franco ‘Bifo’ Berardi, After the Future
• Paul Virilio, Negative Horizon
• Donna Haraway, Manifest cyborgów
Na każde wystąpienie w pierwszej części spotkania (panel dyskusyjny) przewidujemy po 30 minut dla każdego z 3-4 panelistów. Druga część (warsztaty) będzie otwarta dla publiczności, która weźmie aktywny udział w dyskusji. Lista zaproponowanych tekstów teoretycznych zostanie udostępniona z wyprzedzeniem.
Udział w seminariach jest bezpłatny, organizatorzy nie zwracają kosztów przejazdu ani noclegów. Uczestnicy otrzymają zaświadczenia o udziale i/lub wygłoszeniu referatów.
Zgłoszenia zawierające:
– imię, nazwisko oraz afiliację
– tytuł proponowanego wystąpienia
– abstrakt (maks. 1500 znaków) oraz słowa-kluczowe
prosimy przesyłać na adres poszerzaniepola@gmail.com lub za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego na stronie: poszerzaniepola.wordpress.com najpóźniej do dnia 9 lutego 2016. Informacja zwrotna o zakwalifikowaniu się do udziału w panelu zostanie przesłana 12 lutego 2016.
https://www.facebook.com/events/215964125413324/
Wydarzeniu patronuje "Barbarzyńca"
| Znajdź nas na Facebooku! |
