Polscy muzycy w Finlandii

Gdyby któryś z czytelników wyjechał do Finlandii, spędził dłuższy czas obcując z tamtejszą mniejszością polską, pewnie zaskoczyłyby go proporcje w strukturze zawodowej Polonii fińskiej. We współczesnej Polonii niemal rzucającym się w oczy faktem jest obecność znacznej liczby muzyków, i chociaż brak jest jakichkolwiek danych ujmujących owe proporcje, to jednak sami muzycy szacują swą liczbę na około 150 – 200 osób. Według oficjalnych statystyk, w całej Finlandii mieszka obecnie ponad 1200 polskich imigrantów, co znaczy, że muzycy stanowią tu 12 – 17% wszystkich Polaków.

W tym miejscu należałoby postawić pytania o to, jak doszło do ukształtowania się takiej sytuacji, czy jest to tylko zwykły zbieg okoliczności, czy też musiały zaistnieć dogodne ku temu warunki. W niniejszym artykule postaram się wyjaśnić genezę tego fenomenu, jego rozwój, przebieg, oraz określić warunki, jakie doprowadziły do upadku tej formy współpracy.

Początków zjawiska można się doszukiwać w sytuacji społecznej, gospodarczej oraz politycznej zaistniałej w obu państwach już pod koniec lat 40. Pierwsze lata powojenne wyznaczyły bowiem ścieżki, po których oba państwa podążały przez następne półwiecze. Ścieżki te prowadziły w przeciwnych kierunkach, a widocznym tego efektem był wzrost dysproporcji między poziomem życia w Polsce i w Finlandii.