Pamiętnik kibica, który został antropologiem

Świat kibiców niewątpliwie jest dla badaczy społecznych łakomym kąskiem. Intuicyjnie wyczuwamy, że w tym tyglu tożsamości, symboli, znaczeń, ugrupowań czy subkultur i nowoplemion znajduje się ogrom treści, mogących interesować badaczy humanistycznych.

Pierwszym zagadnieniem, nad którym warto się pochylić, jest kibicowska przestrzeń. Jej epicentrum stanowi przede wszystkim stadion. Jedno z graffiti kibiców Cracovii głosi, że dzielnica „Salwator jest ciałem, a stadion sercem” (o dzielnicach mowa będzie nieco później). To tutaj mają miejsce wyjątkowe momenty scalenia, chwile, kiedy kibic niczym w trakcie karnawału zespala się z innymi; stanowią jedność poprzez ustanowienie Turnerowskiego communitas. Nina Szogs przekonywała, że wydarzenia piłkarskie posiadają liczne cechy karnawałowe: na pewnym poziomie w trakcie meczu wszyscy kibice są równi, mają atrybuty swojej drużyny, wznoszą te same okrzyki i śpiewają te same piosenki, w końcu – przebywają tutaj w tym samym celu jak prawdziwa communitas. To moment, kiedy eliminuje się różnorodność, by przywołać jednolitość.

Abstract

The diary of football fan, who became an anthropologist

In this article the author talks over the world of football fans in Krakow according to his own memories and observations. This autoethnografic material, which can be described as a popular scientific anthropological reportage, has been enrich with an analysis of football fan’s press articles. Also visual issues, e.g. iconosphere, or football fans’ street art has been discussed. To interpret collected material, the author uses such anthropological therms and paradigms as myth, commune of sense of humor, a game of identity, and others. Author intentions is to present complex society, which happened to be excluded in public debate. Article has popular scientific character. It has been written in personal manner.