Ludy Świata Islamu (1)

Moje rozważania o ludach Świata Islamu chciałbym poprzedzić pewnym wprowadzeniem. Głównym moim pragnieniem nie jest bynajmniej ukazanie kultury Świata Islamu, jako pewnej całości. Myślę o niej jako szeregu różnorodnych elementów, takich jak, często niedostrzegane, grupy etniczne, wyznaniowe, czy nawet narody. Należą one bezsprzecznie do wielkiej kultury islamu poprzez współwyznawaną religię czy poprzez odwieczne współwystępowanie, ale też posiadają wiele swoistych, różnorodnych cech. Mam tu na myśli np.: plemiona berberyjskie Afryki Północnej , najsławniejszych ostatnio Kurdów czy Nubijczyków. Niestety na zafałszowanie obrazu tych społeczeństw często wpływało błędne przekonanie o homogeniczności Świata Islamu. Chodzi tu zarówno o jednorodność w aspekcie narodowościowym, czyli uznawanie wszystkich wyznawców islamu za Arabów, jak i w aspekcie kulturowym, zakładającym ścisłą spójność kultury muzułmańskiej. Bez wątpienia wpłynął na to sam islam oraz dominująca rola plemion Półwyspu Arabskiego. Faktem jest, że plemiona arabskie dokonały ogromnej i przede wszystkim trwałej ekspansji na obszarach od Oceanu Atlantyckiego na zachodzie aż po Chiny, czy nawet Ocean Spokojny na wschodzie, a następnie stworzyły jedną z największych i najtrwalszych kultur świata. Pomimo tego nie możemy twierdzić, że wszędzie tam, gdzie utrwaliła się owa kultura mamy do czynienia z jej twórcami - Arabami, oraz przyjąć, że cała spuścizna muzułmańska należy tylko do tej jednej nacji. Obecnie, jak i z pewnością dawniej, bardzo trudno jest jednogłośnie stwierdzić kim właściwie jest Arab. Czy tylko mieszkańcem Półwyspu Arabskiego oraz terenów ościennych, czy też każdym wyznawcą Islamu, mieszkającym przynajmniej na Bliskim Wschodzie i Północnej Afryce. Oczywiście podkreśla się, że oprócz dominujących Arabów są też wielkie narody Turków czy Persów, ale zasadniczo niewiele to wyjaśnia. Moim zdaniem mamy tu do czynienia z szergiem ludów zespolonych ze sobą współwyznawaną religią, oraz wielką tradycją arabską, posiadających mniejsze lub większe poczucie odrębności opartej na wielu swoistych cechach.