Etnograficzny konkret

Antropologia, wbrew niektórym jej krytykom, nie tylko nie umarła, a wręcz ma się całkiem dobrze.

Kłopoty z kulturą i kryzys reprezentacji okazały się nie zwieńczeniem, a otwarciem dla dyscypliny, która wzmocniona

przez refleksyjną krytykę poszukuje nowych znaczących form opisu rzeczywistości XXI wieku, gdzie

takie zjawiska jak globalna reorientacja czy bezprecedensowy wpływ człowieka na środowisko zmuszają nas

do redefiniowania utartych pojęć i skostniałych sposobów myślenia. Niebagatelną rolę w tym procesie odegrał

zwrot ku materialności i empirii. Z jednej strony był to inspirowany Science and Technology Studies

zwrot ku rzeczy, z drugiej zaś, inspirowane Ingoldowskim podejściem ekologicznym, zwrócenie uwagi na rolę

środowiska i bytów pozaludzkich w kształtowaniu się człowieka i jego kultury. W samej zaś antropologii, rola

empirii i badań terenowych – obecnych w dziedzinie od zawsze – zajęła znów centralne miejsce.