Na przykładzie pasterstwa podhalańskiego autorka artykułu przedstawia, jak definiowanie tradycji przez instytucje tworzące regulacje dotyczące tradycyjności wpływa na życie ludzi, których one dotyczą, a którzy konceptualizują ją w odmienny sposób.
Autorka porównuje teoretyczne założenia związane z procesualno-kontekstualną redefinicją lokalności ze swoimi obserwacjami z badań terenowych wśród instytucji kulturalnych z Tykocina na Podlasiu.
Pomimo zmian, jakie zachodzą we współczesnym świecie, elementy tradycyjnej wizji świata, mimo że w formie szczątkowej, jednak zachowały się w kulturze Huculszczyzny do naszych czasów.
Cechująca myśl psychoanalityczną swoboda toku rozumowania i wysoki poziom abstrakcji uniemożliwiają de facto naukową weryfikację tworzonych w tym nurcie prac, co jest głównym zarzutem wysuwanym z
Autor równolegle pokazuje nam dwa – a właściwie trzy – miejsca. Aleksandrię – miasto w którym obecnie mieszka, Warszawę jako miasto swojego dzieciństwa i Warszawę pierwszej dekady tzw. „Wolnej Polski”.
