W niniejszym artykule autor skupi się na konkretnej technologii – wirtualnej rzeczywistości, która zdążyła odcisnąć swoje piętno na przywołanych dziedzinach życia człowieka oraz nieustannie rewolucjonizuje kolejne.
Autor równolegle pokazuje nam dwa – a właściwie trzy – miejsca. Aleksandrię – miasto w którym obecnie mieszka, Warszawę jako miasto swojego dzieciństwa i Warszawę pierwszej dekady tzw. „Wolnej Polski”.
Ekspozycję ogląda się tak, jakby jeszcze do końca jej nie ustawiono lub już częściowo rozmontowano. To efekt rozminięcia się ambitnych koncepcji muzealników z umiejętnościami realizacyjnymi.
