Zwrócenie uwagi na zupełnie nową jakość środowiska życia mieszkańca metropolii, odnotowanie nieciągłości doświadczenia i natłoku wrażeń, jakiemu był poddany, dokonało się dosyć wcześnie; intuicje na ten temat pojawiły się np. u Baudelaire’a (mistrzowsko tropił je Walter Benjamin), w podobnym duchu pisali cytowany wyżej Simmel i całe rzesze społecznych krytyków przełomu XIX i XX wieku.
